Teatr Tańca Izadory Weiss - Eurydyka - fot. Marcin Łabuz

Biały Teatr Tańca Izadory Weiss – wszystkie odcienie uczuć

Opublikowano: 21 grudnia 2018

Biały Teatr Tańca, który stworzyła jesienią 2016 r. znakomita choreografka – Izadora Weiss – to międzynarodowy zespół tancerzy m.in. ze Słowacji, Korei Południowej, Włoch, Hiszpanii, Polski i Niemiec. Powstał jako kontynuacja działalności Bałtyckiego Teatru Tańca stworzonego i prowadzonego przez osiem lat przez tę wybitną polską choreografkę.

Spektakle wzbudzają zachwyt profesjonalnej krytyki i zostały uznane za jedno z najciekawszych zjawisk w świecie tańca ostatnich lat. – Problemy, które poruszamy, dotyczą nas wszystkich – mówi reżyserka – to miłość, nienawiść, cierpienie. Tańcem opowiadamy wielką literaturę.

Isadora Weiss jest autorką choreografii do 30 spektakli prezentowanych w kraju i za granicą. Była założycielką i dyrektorem artystycznym Bałtyckiego Teatru Tańca w Gdańsku, w którym zrealizowała 15 autorskich spektakli. Pierwszy koncert skrzypcowy Krzysztofa Pendereckiego okazał się przełomowym w jej karierze artystycznej. Jeden z największych współczesnych choreografów – Jiri Kylian – po jego obejrzeniu zaprosił choreografkę do Nederlands Dance Theater na staż. Z dorobku tego znakomitego artysty, którego uważa za swojego mistrza, Weiss czerpie wiele swoich wizji choreograficznych.

Osiągnięcia zespołu

Sen nocy letniej Szekspira w jej choreografii, do muzyki Gorana Bregovica, z kostiumami Gosi Baczyńskiej, uznano w 2013 r. w mediach brytyjskich za najlepszą premierę teatru tańca na świecie. Zespół współpracuje ze Stowarzyszeniem im. Ludwiga van Beethovena – prezes stowarzyszenia, Elżbieta Penderecka, stworzyła tancerzom możliwość współpracy z Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. Dzięki zaangażowaniu E. Pendereckiej zespół wystąpił w Petersburgu, w ramach Diaghilev International Festival of Arts, z trzema spektaklami: Fedrą, Śmierć i Dziewczyna oraz Tristan& Izolda. Bardzo udany był też występ w galerii Ermitaż, zorganizowany z okazji światowej wystawy obrazów Vermeera .

W londyńskim teatrze The Place zaprezentowano spektakl Fedra według Racine’a z muzyką Gustava Mahlera – uznany on został za największe wydarzenie miesiąca. Specjalnie do spektakli I. Weiss komponowali muzykę: brytyjski geniusz skrzypiec – Nigel Kennedy oraz pianista – Leszek Możdżer. Isadorę Weiss mogliśmy poznać również na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w balecie Darkness, zainspirowanym Jądrem ciemności J. Conrada –przejmującą opowieścią o samotności, władzy człowieka nad człowiekiem i przemocy mężczyzn wobec kobiet. A ostatnio w operze Manru, Ignacego Jana Paderewskiego, do której Weiss zrealizowała choreografię.

Wielkim wydarzeniem był także projekt Eros Thantos, inspirowany malarstwem Jacka Malczewskiego, do muzyki m.in. Karola Szymanowskiego i łotewskiego kompozytora Peterisa Vaskasa. W Warszawskiej Operze Kameralnej wyreżyserowała tryptyk Haendla Tre donne – tre destini z Olgą Pasiecznik w roli głównej. Realizacja została uznana przez „Rzeczpospolitą” za jedno z dwóch  najważniejszych wydarzeń w polskim teatrze muzycznym.

Biały Teatr Tańca Izadory Weiss - tancerze na scenie

Eurydyka w Piekle i Fedra

Zespół przyjmowany jest entuzjastycznie zarówno przez publiczność, jak i krytyków na całym świecie. W listopadzie br. na scenie kameralnej Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie wziął udział w najnowszym spektaklu autorskim Izadory Weiss Eurydyce w Piekle oraz w Fedrze. Choreografia do Eurydyki w Piekle powstała na bazie kwartetów Karola Szymanowskiego w nagraniu kwartetu Meccore oraz Dymitra Szostakowicza, w nagraniu kwartetu Kronos, a także niezwykłej ballady skrzypcowej Eugene’a Ysaye’a, tancerza Białego Teatru Tańca, w brawurowym wykonaniu Weroniki Weiss. Libretto i scenografię również stworzyła Izadora Weiss.

Spektakl opowiada o zawłaszczaniu wrażliwych i delikatnych osób przez fanatyczne grupy podległe demagogom i kłamliwym ideologiom. Artystka nie precyzuje, jakie ideologie chce piętnować. Celowo unika konkretu, chcąc pokazać uniwersalny model przemocy, jaką grupa stosuje wobec opornych jednostek. Chcąc całkowicie je sobie podporządkować i odebrać im samodzielność w dokonywaniu osądów. Orfeusz, który usiłuje wyprowadzić ukochaną z tego ideologicznego piekła, jest jak w greckim micie: poetą i marzycielem – wierzy w miłość i w zwycięstwo dobra nad złem.

Dobór muzyki

Biały Teatr Tańca bazuje przede wszystkim na wspaniale dobranej muzyce. Choreografia Izadory Weiss jest ściśle związana z emocjami zawartymi w rytmie, melodii i barwie dźwięków. To w perfekcyjny sposób przekłada się na taniec, a muzyka jest jednym z bohaterów dramatu. Opowieść o konkretnych losach ludzkich jest dla Izadory Weiss szczególnie ważna. Sam abstrakcyjny ruch nie jest dla niej wystarczającym środkiem, dlatego do swoich spektakli wybiera dzieła wybitnych kompozytorów, bo uważa, że to w nich odnaleźć można humanistyczne przesłanie i wiarę w piękno człowieka.

Fedra według Racine’a to opowieść o tragicznej miłości macochy do młodego pasierba. Arcydzieło literatury francuskiej zostało przetworzone przez choreografkę za pomocą sztuki tańca. Jest to niezwykle  przejmujący spektakl o miłości niemożliwej, o kłamstwie i poczuciu winy. O bezradności wobec rodzących się w nas namiętności. O śmierci, która jest jedynym wyjściem z tej przeklętej pułapki. O nieubłaganej hierarchii w życiu i w sztuce oraz o przezwyciężaniu naszych słabości i lęków. Ważną rolę pełni tu również muzyka Gustawa Mahlera, w nagraniu Filharmonii Nowojorskiej pod dyrekcją Leonarda Bernsteina, spajająca dramaturgię postaci.

Niezależnie od tego, że piękno przestało być interesujące w mediach, nie będąc wystarczająco szokującym i łatwym do wyśmiania, ja zamierzam zawsze bronić go na scenie – te słowa Isadory Weiss w bardzo sugestywny sposób podsumowują jej unikatową twórczość baletową, a spektakle na długo zostają pamięci zauroczonych jej wizją widzów.

Biały Teatr Tańca Izadory Weiss

 _________________

Tekst: Anna Arwaniti
Fot. Marcin Łabuz

 

 

Udostępnij ten post:



Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


Powiązane treści
Teatr Wielki
Będzie to sezon głosów mocnych, różnorodnych, ale zj...
Wicked
5 kwietnia 2025 r. na Dużej Scenie Teatru M...
Dom otwarty
Zbliża się karnawał, pora już na dom otwarty, pełen...
„Bajo Bongo” to tytuł nowego spekta...
ArtIntell, przełomowa wystawa łącząca sztukę generat...