W ostatnich latach polskie winiarstwo zaczyna się rozwijać, powstają nowe winiarnie, które oferują naturalne polskie wina. Co za tym idzie, zwiększa się również zainteresowanie rodzimymi produktami winiarskimi, które w dalszym ciągu są jeszcze towarem niszowym i trudno dostępnym. Najłatwiej o takie wino w miejscu jego wytwarzania, czyli w winnicach. Przeciętny Polak, zapytany o polskie winnice natychmiast wymienia Zieloną Górę i jest to dobry kierunek. W tym artykule postaram się wskazać najciekawsze miejsca nie tylko w Zielonej Górze, ale całym w województwie lubuskim, które zainteresują każdego miłośnika win.
Na początek jednak kilka słów na temat historii winiarstwa na tych terenach. Uznaje się, że winorośle dotarły do Polski wraz z chrześcijaństwem, czyli na przełomie X i XI wieku, dlatego śmiało możemy przypuszczać, że już wtedy wzniesienia w okolicach Zielonej Góry porośnięte były krzewami winnymi. Na pewno już ówcześni mnisi i winiarze zwrócili uwagę na wyjątkowe położenie pradoliny Odry, której wzniesienia opadające prosto do rzek i mocno nasłonecznione, idealnie nadawały się na plantacje tych krzewów.
Pierwsze wzmianki na temat winnic pochodzą z XIII wieku i dotyczą flamandzkich osadników, którzy przywieźli ze sobą sadzonki winorośli, oraz niezbędną do produkcji wiedzę. Wzrost popularności winnic zbiega się z łagodnymi zimami w pierwszej połowie XV wieku, co sprzyja poprawie smaku owoców. Zresztą smak lubelskich win, za sprawą nietypowego dla winiarstwa klimatu, słynął z różnorodności i nietypowości. Wiele bowiem zależało od ilości słonecznych dni w roku i stopnia dojrzałości owoców. W niektórych latach wino okazywało się wyśmienite, a w innych kwaśne i cierpkie.
Bywało też, że przez srogie zimy krzewy winorośli całkiem wymierały, pozostawiając plantatorów z pustymi rękami. Jeszcze w XIX wieku winnice w pradolinie Odry należały do najciekawszych i prężnie działających i to właśnie tutaj w 1826 roku w winiarni Gremplera, rozpoczęto produkcję szampana. Jednak wraz z rozwojem industrializacji na początku XX wieku, okoliczne winiarnie zaczęły upadać. Tylko nieliczne winiarnie przetrwały II wojnę światową, a i one nie były w stanie konkurować z napływem tańszych win z zagranicy, a także innymi tańszymi trunkami.
Dzisiaj pasjonaci winiarstwa próbują odtworzyć dawne tradycje lubelskiej ziemi, gdzie od wieków zajmowano się winiarstwem. Stało się to za sprawą nowych odmian winorośli, bardziej odpornych na niskie temperatury, które świetnie spisują się w naszym klimacie. Powstają pierwsze niewielkie plantacje, niektóre w historycznych miejscach. Warto je odwiedzić i zobaczyć proces tworzenia win albo po prostu wypocząć wśród winnych krzewów. Może to być też wyjątkowa okazja na zakup i degustację regionalnych trunków, ponieważ niezwykle trudno dotrzeć do nich w powszechnej sprzedaży. Poza tym enoturystyka, czyli zwiedzanie winiarni, staje się Polsce coraz bardziej popularna.
Chętnych na kolejną dawkę historii winiarstwa, odsyłam do Muzeum Ziemi Lubuskiej, gdzie można podziwiać ekspozycję, przedstawiającą dzieje winiarstwa w Zielonej Górze i okolicach. Można tam poznać proces produkcji wina od czasów średniowiecza, aż do początków XX wieku. Zbiory dotyczą zarówno prac przy uprawie winorośli, jak również odbywających się już po winobraniu w piwniczkach winiarskich. Wśród eksponatów znajdują się dawne beczki po winie, maszyny do korkowania i etykietowania, a także sekatory, opylacze, kosze na owoce i inne narzędzia wykorzystywane do prac polowych.
Niezwykle ciekawym miejscem jest Lubuskie Centrum Winiarstwa w Zaborze, czyli powstałe w 2015 roku Żywe Muzeum Wina. Przy wsparciu Marszałek Województwa Lubuskiego, powstało miejsce, które ma pomóc w odrodzeniu się winiarstwa na ziemi lubuskiej. Można tu zobaczyć na żywo cały proces produkcji wina, a także przeprowadzić konferencje, czy szkolenia. Do dyspozycji jest sala konferencyjna, multimedialna i ciekawe otoczenie. Placówka spełnia też funkcję dydaktyczną, pomagając kształcić studentów winiarstwa, a także prowadząc doradztwo dla środowisk winiarskich.
Winnica Rodziny Krojcig w Starej Winnej Górze to typowy przykład rekultywacji winiarstwa w lubuskim. Położona w Górzykowiewinnica, wraz z winnym dworkiem, zbudowanym w stylu XIX- wiecznego klasycyzmu, przyciąga swoim oryginalnym klimatem. Miejsce wygląda, jakby przed dwoma wiekami czas się w nim zatrzymał. W dworku znajduje się hotel, sala przyjęć, gdzie można zorganizować wesele, a także restauracja. To także miejsce, w którym można zakupić produkowane na miejscu wina.
Pałac Mierzęcin łączy tradycje winiarskie z nowoczesnością. To tutaj znajduje się jedna z największych pod względem zajmowanego obszaru winnic w Polsce. Ponadto w starych wnętrzach mierzęcińskiego pałacu, dzięki zastosowaniu technologii, a także zatrudnieniu specjalistów, trwa proces produkcji i przechowywania wina. Wnętrza piwnic robią niesamowite wrażenie na zwiedzających, a możliwość degustacji wina w takich okolicznościach, to duże przeżycie. Ciekawą sprawą jest winne SPA, które oferuje między innymi łaźnię winną, kąpiel winną, czy terapię białym winem.
Warto wybrać się do Zielonej Góry, gdzie co roku początkiem września odbywa się Święto Winobrania. W ciągu tygodniowego święta w mieście trwa jarmark, gdzie można zakupić wyroby winiarskie z regionu, a także uzyskać fachową wiedzę na temat hodowli winorośli. Można też skosztować potraw z różnych stron świata. Wydarzeniu towarzyszy wiele imprez kulturalnych, a kulminacją jest kolorowy korowód, prowadzony przez Bachusa – boga wina i rozkoszy, przechodzący ulicami miasta.
Będąc w mieście, warto odwiedzić dobre lokalne restauracje i winiarnie, ponieważ tylko tutaj można skosztować win, dojrzewających na ziemiach lubuskich.
Winiarstwo w województwie lubuskim zaczyna być coraz popularniejsze i nastawia się na enoturystykę. Dzięki wielowiekowym tradycjom, taki trend staje się naturalny i wiarygodny, dlatego lubuskie winiarnie zainteresują nie tylko pasjonatów wina.
Dodaj komentarz