Jarosław Modzelewski

Modzelewski i Molier bohaterami wystaw w Teatrze Wielkim Operze Narodowej

Opublikowano: 9 lutego 2022

Galeria Opera – Jarosław Modzelewski

Jarosław Modzelewski, malarz, pedagog i rysownik, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem prof. Stefana Gierowskiego, wielkiego artysty ówczesnej awangardy malarskiej. Był współzałożycielem formacji artystycznej Gruppa, powstałej w 1983 roku, która wpisywała się w kontekst przemian w sztuce międzynarodowej. Członkowie stowarzyszenia dawali w swojej twórczości wyraz rzeczywistości stanu wojennego. Symbolicznym końcem Gruppy była akcja „Głos przyrody na Solidarność”.

W pracach artysty najczęściej pojawiają się pejzaże, martwa natura, ale główne miejsce zajmuje człowiek. Modzelewski nazywany jest malarzem „ikon codzienności” − przeważnie przedstawia sceny zaczerpnięte z życia. W jego obrazach nie brakuje też wątków literackich, historycznych i politycznych. „Kiedy przyglądam się moim obrazom, to zauważam, że w przytłaczającej większości są one wynikiem obserwacji, a właściwe wynikiem bardzo konkretnego zaobserwowania jakiejś sytuacji, która miała miejsce w rzeczywistym czasie i miejscu”.

Jarosław Modzelewski

Wśród wystawionych prac znalazły się m.in.: Plac Narutowicza”, „Z babcią”, „Warszawa na cegłach, przytrzaśnięte palce”. W Galerii opera zaprezentowane są najnowsze prace artysty, których tematem przewodnim są wspomnienia, powrót do początku twórczości, a nawet do okresu dzieciństwa. − To była historia, która się zdarzyła u mojego kolegi ze szkoły, który mieszkał w takim malutkim domku za naszym osiedlem. Tam się zaczynały wioski i pola i właśnie u niego na podwórku stała taka Warszawa na cegłach. Bawiliśmy się w tym samochodzie. Ja trzymałem rękę na futrynie i oni zatrzasnęli drzwi, a ja wrzasnąłem i zacząłem wyć, że ta ręka jest uwięziona, ale niestety oni myśleli, że ja żartuję i to dość długo trwało i to było też straszne przeżycie wspomina Jarosław Modzelewski w rozmowie z Marcinem Fediszem, kuratorem wystawy.

Prace artysty znajdują się m.in w Muzeum Narodowym w Warszawie, Poznaniu i Krakowie i wielu innych galeriach sztuki.

Muzeum Teatralne – Polski Molier

Jean Baptiste Poquelin to jeden z największych i najczęściej wystawianych od 400 lat komediopisarzy francuskich. Był także poetą, aktorem i dyrektorem teatru. W Polsce jego sztuki w języku francuskim były grywane w polskich rezydencjach magnackich już w XVII wieku − po raz pierwszy w 1669 roku w warszawskim pałacu poety Jana Andrzeja Morsztyna. Spektakle Moliera wystawiane były w teatrach królów polskich: Augusta II, Jana III Sobieskiego, Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Jarosław Modzelewski

W swoich sztukach twórca często atakował i wyśmiewał ówczesne życie, przywary szlachty, głupotę, pychę władców, obłudę. W swoim dorobku ma około 30 komedii. Najpopularniejsze z nich to „Mizantrop”, „Skąpiec”, „Szkoła żon”, „Tartufe”, „Don Juan”, „Mieszczanin szlachcicem”. Zmarł na scenie, grając w sztuce „Chory z urojenia”.

− Chcieliśmy pokazać całą plejadę polskich aktorów, którzy grali w sztukach Moliera, począwszy od Mieczysława Frenkla, aż po współczesnych wykonawców ról molierowskich – mówi PAP kurator wystawy dr Andrzej Kruczyński.

Na wystawie w Muzeum Teatralnym z okazji 400. rocznicy urodzin pisarza zaprezentowano projekty najciekawszego i najbardziej wpływowego molierowskiego scenografa Karola Frycza. Jednym z eksponatów jest kostium Andrzeja Seweryna do roli tytułowej w spektaklu „Don Juan”, w którym wystąpił na festiwalu w Awinionie w 1993 roku. Prezentowane są też oryginalne kostiumy, m.in. projektu Zofii de Ines i Krystyny Zachwatowicz.

Bardzo ciekawie prezentuje się też przegląd polskich aktorów molierowskich. Są też przekłady prawie stu autorów, w tym Tadeusza Boya-Żeleńskiego, a także nowsze tłumaczenia Bohdana Korzeniewskiego i najnowsze − Jerzego Radziwiłowicza. To wszystko świadczy o nieprzemijającej wartości sztuki Moliera.

Jarosław Modzelewski

Na wystawie, wśród licznych eksponatów, znajduje się unikatowy, pierwszy raz pokazany publicznie, miedzioryt Israela Silvestra przedstawiający scenę z komediobaletu Moliera i Lully’ego Księżniczka Elidy”, wystawionego w Wersalu w 1664 roku. To autentyczna odbitka z płyty miedziorytowej, zachowanej w Paryżu. Muzeum Teatralne w Warszawie otrzymało ten eksponat w darze od prezydenta Francji gen. Charlesa de Gaulle’a podczas wizyty w Teatrze Wielkim w Warszawie w 1967 roku.

Partnerami projektu są: Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza, Instytut Sztuki PAN i Polska Kompania Teatralna. Wystawa została objęta honorowy patronatem Instytutu Francuskiego w Warszawie.

Anna Arwaniti

autor zdjęć Wojciech Duszenko

Udostępnij ten post:



Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *


Powiązane treści
Wojciech Korzeniewski
Moje wieloletnie doświadczenie chciałbym przekazywać...
Dom otwarty
Zbliża się karnawał, pora już na dom otwarty, pełen...
Kate Dąbrowska
...
Peer Gynt
„Kiedy spoglądam wstecz na całe twoje życie, mam wra...
Goldenmark
Faksymile dzieł Leonarda Da Vinci czy reprodukcje Bo...
Nowe artykuły
W świecie handlu detalicznego ekspozycja produktów na półkac...
Model pracy hybrydowej stawia przed firmami nowe wyzwania –...
Wielkanoc to czas, który wiele osób kojarzy z rodzinnymi spo...