Polska Opera Królewska rozpoczęła swoją działalność 1 sierpnia 2017 roku. Początki opery w Polsce były dosłownie królewskie. Powołana została w odniesieniu do historycznych korzeni opery w Polsce, sięgających czasów dynastii Wazów – stworzonej z inicjatywy wielkiego miłośnika i mecenasa tej sztuki, króla Władysława IV.
W 1637 roku na Zamku Królewskim w Warszawie powstała pierwsza stała scena operowa w Polsce. W tamtym czasie była to również pierwsza stała opera w Europie i na świecie. Złoty czas opery polskiej to także lata panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jego wyśmienitemu gustowi zawdzięczamy budowę Teatru Królewskiego w Letniej Rezydencji Łazienki Królewskie. Teatr szczęśliwie przetrwał czasy wojny i jest jednym z nielicznych już oryginalnych XVIII-wiecznych teatrów dworskich tego okresu, który stał się ważnym miejscem działalności Polskiej Opery Królewskiej.
Obecnie obowiązki dyrektora pełni w niej profesor Ryszard Peryt: znakomity reżyser, aktor, pedagog, główny twórca opery. W Warszawskiej Operze Kameralnej, za czasów dyrekcji Stefana Sutkowskiego, ze scenografem Andrzejem Sadowskim, zrealizował wiele przedstawień oper barokowych, klasycznych i współczesnych. Wielokrotnie reżyserował Mozarta za granicą m.in. w Austrii, Hiszpanii, Holandii, Norwegii, Szwajcarii, Włoszech, Francji, Norwegii, Japonii i Emiratach Arabskich. Reżyserował między innymi Verdiego w Korei Południowej, Hiszpanii, Niemczech.
W Anglii wystawił przedstawienie Mesjasz Haendla z Sir Yehudim Menuhinem na Wszechświatowym Festiwalu Krzysztofa Kolumba (1994) oraz dla Accademia Santa Cecylia w Rzymie, Bayreuth Festival, EXPO-Festival w Sewilli, The Rape of Lucretia Brittena dla Madlenianum w Belgradzie, Romeo i Julię Berlioza dla Teatro la Fenice w Wenecji (1997). Tworzył także autorskie inscenizacje takich dzieł jak: Vespera Monteverdiego, Requiem Verdiego, Joanna d’Arc Honeggera, Stabat Mater Szymanowskiego, Requiem Polskie Pendereckiego czy Symfonia Tysiąca Mahlera.
Ryszard Peryt, jako jedyny reżyser na świecie, zrealizował wszystkie dzieła sceniczne Mozarta oraz Monteverdiego. Polska Opera Kameralna swoimi działaniami nawiązuje do dorobku i tradycji kulturalnej osiemnastowiecznej Rzeczypospolitej, rozwijającej się dzięki wyjątkowemu mecenatowi. Jest to najmłodsza, trzynasta scena operowa w Polsce. Siedzibą Opery jest Teatr Stanisławowski w Starej Oranżerii w Łazienkach Królewskich w Warszawie.
Opera jest miejscem rozwijania talentów młodych śpiewaków operowych i absolwentów polskich uczelni muzycznych. We wrześniu br. Ryszard Peryt powołał również do życia zespół instrumentów dawnych Capella Regia Polona, którego repertuar obejmuje muzykę polskiego i europejskiego baroku, począwszy od XVI i XVII wieku: dzieła oratoryjno-kantatowe, opery i muzykę instrumentalną. Zespół tworzą młodzi instrumentaliści specjalizujący się w wykonawstwie muzyki dawnej, grający na instrumentach z epoki i ich kopiach.
Polska Opera Królewska – Capella Regia Polona
W Bazylice Świętego Krzyża w Warszawie zostało wykonane przez nowo powstały zespół arcydzieło Haendla Mesjasz – szóste oratorium anielskie w dorobku mistrza, skomponowane w zaledwie 24 dni. Już za życia kompozytora zostało ono okrzyknięte arcydziełem. Libretto przygotowane przez Charlesa Jennensa jest kompilacją tekstów zaczerpniętych z Biblii Króla Jakuba oraz Modlitewnika Powszechnego i składa się z trzech części. Część pierwsza zawiera proroctwo przyjścia na świat Zbawiciela. Druga część jest opowieścią o życiu, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Natomiast część ostatnia koncentruje się wokół zapowiedzi zbawienia ludzkości. Uniwersalne przesłanie, jakie niosą ze sobą treść i muzyka Mesjasza zostało odczytane przez Ryszarda Peryta, w sposób szczególny. Poprzez dźwięki doskonałej muzyki Haendla oraz specjalnie wybrane fotografie-ikony Polska Opera Królewska przedstawiła obecność Mesjasza w życiu Jana Pawła II oraz w historii polskiego narodu. Wieczór dostarczył słuchaczom wielu wzruszeń artystycznych.
Drugim występem Capella Regia Polona jest koncert z cyklu Muzyka dawna na Zamku Królewskim, podczas którego zabrzmiały dwa dzieła włoskiego mistrza muzyki dramatycznej, Claudia Monteverdiego, najwybitniejszego twórcy madrygałów i muzyki religijnej. Jego twórczość była analizowana w kontekście przemian, jakie dokonały się w muzyce europejskiej na przełomie XVI i XVII wieku. Dzieło Ballodelleingrate (1608) do tekstu Rinucciniego uświetniło weselne gody księcia Francesca Gonzagi.
Monteverdi był maestro di capella przy Bazylice św. Marka w Wenecji, a w 1632 r. przyjął święcenia kapłańskie. W Wenecji narodziły się jego Księgi Madrygałów i Combattimento di Tancredi e Clorinda do tekstu Torquato Tassa, które zostało po raz pierwszy wykonane w 1624 roku. Jest to dzieło wyjątkowe ze względu na bogatą treść muzyczną, innowacje techniczne i nasycenie emocjonalne. Zapoczątkowało ono nieznany dotąd styl muzyczny – stile concitato (styl wzburzony). Jest to także pierwszy utwór włoskiego madrygalisty poprzedzony obszerną przedmową, w której wykłada on założenia estetyczne utworu, umożliwiając tym samym głębsze wejrzenie w proces tworzenia dzieła i jego strukturę.
W koncertowym wykonaniu przygotowanym przez artystów Polskiej Opery Królewskiej dzieła te doskonale zabrzmiały na instrumentach z epoki oraz ich kopiach. Instrumentalistów i wokalistów poprowadził wybitny klawesynista, Krzysztof Garstka – kierownik muzyczny zespołu Capella Regia Polona.
Polska Opera Królewska buduje swoją tożsamość wokół fundamentalnych wartości kultury Europy, którymi są prawda, dobro i piękno.
________________________
Tekst: Anna Arwaniti
Dodaj komentarz