Rumień – przyczyny, rodzaje, objawy i leczenie

Rumień to charakterystyczna zmiana na skórze mająca postać zaczerwienienia skóry. Istnieje wiele czynników, które mogą wywołać rumień. Te najczęstsze to leki i inne substancje chemiczne, silne emocje, niektóre składniki diety, infekcje. Niekiedy wystarczy wyeliminować czynniki wywołujące rumień, aby zaczerwienienie skóry nie było widoczne. Jednak nie zawsze jest to możliwe i wówczas z pomocą mogą przyjść zabiegi medycyny estetycznej, takie jak laserowe zamykanie naczynek krwionośnych.

Czym jest rumień?

Rumień to miejscowe zaczerwienienie skóry, które może być zlokalizowane w różnych obszarach ciała. Bardzo często występuje rumień na twarzy – i właśnie taka lokalizacja jest najbardziej problematyczna. Wynika to z takiego umiejscowienia rumienia, które czyni go bardzo widocznym. Inne lokalizacje to rumień pod oczami, rumień na dłoniach czy rumień na plecach, brzuchu lub na nodze. Rumień powstaje wówczas, gdy powierzchniowe naczynia krwionośne nadmiernie się rozszerzają i stają się widoczne pod powierzchnią skóry. Manifestuje się to pod postacią zaczerwienienia o rozmaitych kształtach i rozmiarach. Rumieniowi skóry nie towarzyszy świąd skóry czy bolesność.

Rodzaje rumienia

Uwzględniając objawy kliniczne rumienia, a także przyczyny jego powstania, wyróżnia się następujące rodzaje rumienia:

• rumień wielopostaciowy to zmiana skórna pojawiająca się w efekcie nadwrażliwości na leki czy substancje chemiczne. W przebiegu tego rumienia pojawiają się pęcherze, wybroczyny oraz zmiany obrączkowate.
• Rumień zakaźny (piąta choroba), występujący przede wszystkim u dzieci i pojawiający się w efekcie chorób wirusowych. Może występować jako rumień na twarzy i wówczas przypomina kształtem skrzydła motyla, możliwe jest ponadto wystąpienie rumienia w innych lokalizacjach na ciele.
• Rumień guzowaty, który rozwija się w efekcie nadwrażliwości na leki czy stanów zapalnych lub schorzeń autoimmunologicznych. Na skórze pojawiają się guzki, którym może towarzyszyć bolesność, dodatkowo może wystąpić gorączka czy ból stawów.
• Rumień lombardzki, czyli pelgara, czyli zmiana skórna rozwijająca się w konsekwencji niedoborów witaminy B3. Wówczas najczęściej występuje zaczerwienienie na twarzy i rumień na dłoniach, a objawy towarzyszące to bezsenność, osłabienie czy biegunki.
• Rumień wędrujący, charakterystyczny dla boreliozy. Ta zmiana pojawia się po ukąszeniu kleszcza będącego nosicielem bakterii Borrelia burgdorferii. Rumień może się powiększać i ma charakterystyczny wygląd tarczy – widoczny jest centralny punkt zaczerwienienia w miejscu ukąszenia oraz oddalona nieco od niego czerwoną lub fioletową obwódkę.
• Rumień stwardniały, który przyjmuje postać guzowatych zmian na skórze, które rozpadają się pozostawiając w skórze zagłębienia.
• Rumień nekrotyczny wędrujący towarzyszy nowotworowi trzustki – glukagonomie. W przebiegu rumienia zaobserwować można rozległe zmiany skórne mające postać rumieniowo – wysiękową.

Rumień w trądziku różowatym

Jedną z najczęściej występujących postaci rumienia jest ten towarzyszący trądzikowi różowatemu. W przebiegu trądziku pojawia się szereg niepożądanych zmian skórnych. Najistotniejszą z nich jest oczywiście zaczerwienienie skóry wywołane nadmiernym poszerzeniem naczynek krwionośnych. Takki rumień może mieć charakter przejściowy lub stały. Rumieniowi bardzo często towarzyszą teleangiektazje, czyli pękające naczynka krwionośne. Ponadto mogą pojawić się liczne zmiany skórne przyjmujące postać:

• ropnych wykwitów,
• nadmiernego pogrubienia skóry,
• świądu.

Biorąc pod uwagę przebieg trądziku różowatego, wyróżnia się następujące jego postacie:

• trądzik teleangiektyczno – rumieniowaty,
• trądzik grudkowo – krostkowy,
• trądzik z przewagą zmian przerostowych,
• postać oczna trądziku różowatego.

W przebiegu trądziku różowatego występuje rumień na twarzy, zajmujący jej centralną część: nos, policzki oraz brodę. Początkowo rumień występuje czasowo i pojawia się pod wpływem rozmaitych czynników. Z czasem rumień na twarzy utrwala się i a charakter stale obecnej zmiany skórnej. Zazwyczaj do wystąpienia rumienia przyczyniają się następujące czynniki:

• spożywanie pikantnych lub gorących potraw,
• silne emocje i stres,
• ekspozycja na wysokie lub niskie temperatury,
• aktywność fizyczna,
• stosowanie niektórych leków lub kosmetyków.

Objawy rumienia

To, w jaki sposób objawia się rumień zależy w dużej mierze od jego rodzaju.

Rumień guzowaty pojawia się jako czerwone, delikatne guzki, które występują się na goleniach. Większość guzków pojawia się na kończynach dolnych. Może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej dotyka ludzi w wieku od 20 do 30 lat. Zakażenia paciorkowcowe są najczęstszą przyczyną rumienia guzowatego wśród dzieci. Reakcje na leki, reakcja hormonalna i choroba zapalna jelit należą do najczęstszych przyczyn u dorosłych. Oprócz czerwonych guzków objawy obejmują gorączkę, ból stawów i powiększone węzły chłonne w klatce piersiowej.

Objawy rumienia wędrującego w przebiegu boreliozy są bardzo charakterystyczne. Rumień wędrujący rozpoczyna się w miejscu ukąszenia kleszcza i występuje u około 70 do 80 procent osób zakażonych boreliozą. Rumień zazwyczaj pojawia się około siedmiu dni po ukąszeniu kleszcza, chociaż może pojawić się w dowolnym miejscu od trzech do 30 dni w miejscu ukąszenia kleszcza. Rumień stopniowo rozszerza się, tworząc czerwoną plamę otoczoną większym czerwonym pierścieniem, przypominając tarczę. Czasami pojawia się jako czerwona plama z centralnym stwardnieniem i pęcherzami. Intensywność koloru waha się od jasnoróżowego do głębokiego fioletu. Ten rodzaj rumienia rzadko jest bolesny, ale może być wrażliwy i ciepły w dotyku, a także swędzący. Rumieniowi mogą towarzyszyć inne objawy boreliozy, takie jak bóle stawów, ból głowy, gorączka i dreszcze.

Rumień wielopostaciowy mniejszy przedstawia się jako wybrzuszona, wysypkowa zmiana, która jest czerwona, różowa, fioletowa lub brązowa. Zwykle jest okrągły, ma mniej niż 3 centymetry i jest podobny do wyglądu strzału w dziesiątkę. Najbardziej zewnętrzny okrąg ma dobrze zdefiniowaną obwódkę, podczas gdy środek może być pęcherzem. Rumień wielopostaciowy może występować na stopach, twarzy, uszach lub dłoniach. Często prezentuje się początkowo na dłoniach lub stopach, zanim przejdzie w kierunku tułowia.

Gdy pojawia się rumień zakaźny, jaskrawoczerwona wysypka zwykle zaczyna się na twarzy. Następnie czerwone plamy (zwykle jaśniejsze) pojawiają się na tułowiu, ramionach i nogach. Po kilku dniach wysypka, która może być swędząca, nabiera koronkowego wyglądu siatki. Czasami piąta choroba może również powodować obrzęk gruczołów, zaczerwienienie oczu, ból gardła, biegunkę, a rzadko wysypkę, która wygląda jak pęcherze lub siniaki.

Jak usunąć rumień?

W gabinetach medycyny estetycznej w Warszawie można usunąć zmiany skórne o charakterze rumienia. Dotyczy to przede wszystkim utrwalonego rumienia towarzyszącego trądzikowi różowatemu, a także tym postaciom rumienia, które wywołane są emocjami, dietą czy warunkami atmosferycznymi. Natomiast rumień o podłożu infekcyjnym czy alergicznym wymaga wyleczenia choroby podstawowej.

Laserowe usuwanie rumienia przy pomocy lasera Dye – VL Harmony PRO polega na poddaniu naczyń krwionośnych przeświecających przez skórę działaniu wąskopasmowego, pulsacyjnego światła w zakresie 500 – 600 nm. Pod wpływem działania wiązki lasera dochodzi do wywołania selektywnego efektu termicznego – ściany naczyń krwionośnych obkurczają się, przez co stają się mniej widoczne. W procesie leczenia rumienia, zazwyczaj konieczne jest wykonanie serii kilku zabiegów. Zazwyczaj wystarcza 4 – 8 zabiegów powtarzanych co 2 – 3 tygodnie. Pojedynczy zabieg trwa około 20 – 40 minut i może być poprzedzony znieczuleniem skóry kremem. Po zabiegu skóra jest zaczerwieniona, konieczna jest delikatna pielęgnacja skóry oraz unikanie ekspozycji na słońce.

U osób dotkniętych trądzikiem różowatym można wykonać peelingi chemiczne. Idealnie sprawdza się peeling z kwasem azelainowym, który redukuje rumień, łagodzi stany zapalne. Taki zabieg może być wykonywany przez cały rok, przy czym przez 14 dni po zabiegu należy stosować ochronę antyUV. Wskazane jest wykonanie serii 4 – 6 zabiegów, powtarzanych co 1 – 2 tygodnie.