Nie ma chyba osoby, która nie próbowała w swoim życiu zasadzić rzeżuchy. W niektórych szkołach przed świętami wielkanocnymi było to nawet robione na ocenę. Roślinka ta bardzo często towarzyszy nam w trakcie wielkanocnego śniadania, po czym zapominamy o niej na rok. To błąd! Powinna ona trafiać na nasz stół zdecydowanie częściej. Zawiera ona bowiem w sobie mnóstwo cennych substancji odżywczych, które wpływają pozytywnie na pracę wielu narządów.
Rzeżucha, choć ciężko w to uwierzyć, jest rośliną należącą do rodziny kapustowatych. Rośnie na wysokość kilku centymetrów, a do jej uprawy nie trzeba żadnych skomplikowanych narzędzi. Wystarczy jedynie garstka ziemi lub stabilne podłoże (może to być nawet kawałek waty, która utrzyma przez pewien czas wilgoć) oraz woda. Oczywiście roślina musi mieć także zapewniony dostęp do słońca.
W Polsce występuje aż dziewięć odmian tej małej roślinki. Znaleźć ją można zarówno na łące, jak i blisko akwenów wodnych. Z punktu widzenia człowieka najważniejsza jest jednakże jej jadalna odmiana – rzeżucha ogrodowa.
Rzeżucha wyróżnia się nie tylko swoimi miniaturowymi rozmiarami, ale i oryginalnym smakiem. Jej łodyżki i liście są bowiem lekko pikantne, co podkreślone jest wyrazistym, mocnym zapachem. Swój charakterystyczny smak zawdzięcza olejkom eterycznym, w skład których wchodzi m.in. związki siarki.
Rzeżucha to świetne źródło wielu witamin i składników odżywczych. Przede wszystkim znaleźć w niej można sporo witaminy C, a także witaminę K, A oraz witaminy z grupy B. W przypadku składników mineralnych mowa tu m.in. o wapniu, siarce, żelazie, magnezie, potasie, manganie, miedzi i jodzie.
Rzeżucha jest świetnym dodatkiem do posiłków dla osób zmagających się z cukrzycą. Posiada ona bowiem właściwości obniżające poziom cukru we krwi. Oprócz tego poprawia ona również pracę trzustki, zmniejsza uciążliwość problemów skórnych oraz sprawia, że paznokcie staja się mniej łamliwe. Wiele osób poleca jedzenie rzeżuchy podczas walki z osteoporozą, anemią, chorobą wieńcową i reumatyzmem.
Roślinka znalazła także zastosowanie jako środek na pasożyty występujące w jelitach, a także na wrzody skóry. Dzięki swoim właściwościom dezynfekującym stosuje się ją również jako środek wspomagający leczenie wszelkiego rodzaju ranek i pęknięć skóry, zwłaszcza w obrębie jamy ustnej.
Nieoceniony jest również jej wpływ na włosy, skórę i paznokcie. Sok z rzeżuchy można wcierać w głowę, gdyż znajdująca się w roślinie siarka pobudza cebulki włosów do bardziej dynamicznego wzrostu. Sokiem z rzeżuchy można także przemywać twarz, co może pomóc w walce z łojotokiem i trądzikiem.
Jednocześnie roślina ta może być spożywana przez osoby znajdujące się na diecie. W 100 g rzeżuchy znajduje się zaledwie 30 kilokalorii. Do tego oczyszcza ona organizm i wspomaga trawienie. Warto mieć na uwadze, że poprawia ona także apetyt, dlatego może być dobrym dodatkiem dla dzieci, które usilnie unikają jedzenia.
Rzeżucha ma jednak także i swoje minusy. Spożywanie jej w dużych ilościach nie jest polecane, gdyż jest ona moczopędna, a co więcej istnieje ryzyko wystąpienia zapalenia pęcherza.
Rzeżucha jest niezwykle prosta w uprawie. Każdy może uprawiać ja w swoim własnym domu. Wszelkie informacje na temat jej hodowli znajdują się na opakowaniu, ale przytoczymy sobie je również i tu.
Do uprawy rzeżuchy nie potrzeba żadnych specjalnych warunków. Wystarczy płaskie naczynie, odrobina waty, woda i nasiona rzeżuchy. Istnieją dwa sposoby na uprawę rzeżuchy:
Podczas sadzenia nasion warto zadbać o to, by te nie leżały na sobie na kupce, a były gęsto rozrzucone na całej powierzchni waty.
Przykrytą uprawę należy ustawić w dobrze nasłonecznionym i ciepłym miejscu. Świetną opcją jest parapet na południowym lub zachodnim oknie. Przez cały czas należy dbać o to, by wata była mokra, ale jednocześnie nie należy z tym przesadzać. Wyściółka zdecydowanie nie powinna pływać w wodzie.
Rzeżuchę można wykorzystywać na wiele różnych sposobów. Przede wszystkim, można ją jeść samodzielnie bez żadnych innych dodatków. Roślina ta świetnie sprawdza się także jako dodatek do sałatek i na kanapki, znakomicie komponując się z pastami serowymi, jajecznymi i rybnymi. Wiele osób dodaje ją także do twarogu, sosów i zup.
W przypadku zewnętrznego stosowania rzeżuchy interesować nas będzie jej sok. Wystarczy go wymieszać z miodem, po czym nałożyć na twarz, co pozwoli zastąpić pełne chemii sztuczne maseczki.
Rzeżucha to roślina, którą zdecydowanie warto wprowadzić do swojej diety. W dodatku jej uprawa jest niezwykle łatwa i nie wymaga poświęcenia dużej ilości czasu i zasobów. Same plusy!
Jakub Miśko
Dodaj komentarz