W sobotę 23 lutego w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie odbędzie się premiera tej opery w reżyserii Barbary Wysockiej, laureatki „Paszportów Polityki”. „Tosca” jest kolejnym spektaklem tej uznanej reżyserki wystawianym w Teatrze Wielkim, po bardzo dobrze przyjętych przez publiczność i krytykę produkcjach: „Zagłada domu Usherów” Glassa w 2009 roku, „Medeamaterial” w 2012, „Moby Dick” Knapika w 2014 i „Eros i Psyche” Różyckiego w 2017 roku.
„Tosca” to jedna z najpopularniejszych oper Pucciniego – jej premiera odbyła się w Rzymie w 1900 roku. Bardzo dynamiczna akcja, pełna napięcia muzyka, znakomite arie (których wykonawcami byli m.in. Placido Domingo, Luciano Pavarotti, Rene Fleming, Maria Callas) wkomponowane w tragiczną historię miłości pozwoliły „Tosce” na stałe wejść do repertuaru światowych teatrów operowych.
„Tosca” to dramatyczna historia miłości bezradnej wobec bezdusznego aparatu państwa. Polityka, która przenika losy bohaterów, determinuje ich życiowe wybory. Tragiczna miłość wplątana jest właśnie w tę brudną politykę. Centrum akcji to dramat zakochanej kobiety, która dla ratowania ukochanego angażuje się w potyczki z władzą. Para artystów, śpiewaczka i malarz, przypadkiem trafia w świat politycznej rozgrywki i zostaje zniszczona przez jej mechanizmy.
Reżyserka przeniosła bohaterów opery Pucciniego w lata 70. XX wieku. O swojej bohaterce mówi: (…) atak z pozycji władzy jest czymś niewyobrażalnym. Przemoc przychodzi niespodziewanie, z zaskoczenia, trudno jej wtedy stawić opór. Przed takimi sytuacjami należy się bronić, ale umiejętności obrony trzeba się nauczyć. Dlatego Tosca nie jest dla mnie ani naiwna, ani słaba, ani nieświadoma. Tosca walczy, targuje się ze śmiercią o życie ukochanego, za wszelką cenę próbuje utrzymać kontrolę nad sytuacją, prowadzi negocjacje polityczne, w których ceną jest ona sama. Droga Toski do wolności jest nieco podobna do drogi Łucji z Lammermoor i prowadzi przez zbrodnię do samobójstwa. Przykre, że dla wielu kobiet dzisiaj jest to jedyna droga ucieczki z sytuacji przemocy.
Akcja oryginalnej „Toski” toczy się w 1800 roku. Był to czas, kiedy bitwa pod Marengo, podczas drugiej kampanii włoskiej Napoleona, decydowała o losach Włoch. Determinacja Toski nie ma jednak szans w świecie politycznej tyranii. To świat pozbawiony zrozumienia dla ludzi myślących i postrzegających świat inaczej. Akcja opery rozgrywa się na przestrzeni niespełna 24 godzin pełnych dramatycznego napięcia.
Od prapremiery „Toski” w rzymskim Teatro Constanzi minęło już prawie 120 lat. Dramat łączy elementy historii, machiny władzy, z tragiczną miłością i urzekająca muzyką Pucciniego. Do dziś nie przestaje budzić wielkich wzruszeń i emocji.
Anna Arwaniti
Dodaj komentarz