Wyszczepialność przeciw grypie w Polsce w porównaniu z krajami Unii Europejskiej plasuje się na zatrważająco niskim poziomie (4% całego społeczeństwa, w tym 14% osób po 65. roku życia). Okres przypadający między wrześniem a październikiem to czas, kiedy rozpoczyna się sezon zachorowań na grypę i trwa on do końca marca. Od stycznia do początku marca odnotowuje się najwyższą zapadalność na grypę. W związku z tym okres kilku najbliższych tygodni jest najlepszym czasem, żeby podjąć decyzję o zaszczepieniu się.
Grypa to wirus o trzech typach: A, B i C, który przenosi się między ludźmi drogą kropelkową (oznacza to, że wystarczy rozmowa, kichnięcie czy uścisk dłoni, żeby przenieść zakażenie z jednej osoby na drugą). Zaraźliwość występuje już w dniu poprzedzającym wystąpienie pierwszych objawów oraz przez 5-7 dni po ich pojawieniu się. Dlatego podczas infekcji najlepiej zostać w domu, a dziecka nie wysyłać do przedszkola czy szkoły. Choroba może przebiegać pod wieloma postaciami i charakteryzować się różnorodnym nasileniem objawów. U niektórych może to być tylko ból głowy i katar, natomiast u innych może dojść do zapalenia płuc, ucha, a nawet zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
Zaszczepienie się przeciwko grypie nie niweluje do zera ryzyka zachorowania, ale wpływa na łagodniejszy przebieg w razie jego wystąpienia oraz chroni przed poważnymi postaciami grypy i ciężkimi jej powikłaniami [1,3].
Należy dowiedzieć się, jakie placówki w okolicy wykonują szczepionki na grypę, np. Centrum Medyczne DP MED, a następnie zadzwonić i umówić się na wizytę, podczas której lekarz DP MED zakwalifikuje nas do szczepionki (taka kwalifikacja ważna jest tylko przez 24 godziny). Szczepionki dostępne są w placówce. Osobom dorosłym podaje się jednorazowo jedną dawkę, dzieciom między 3. a 8. rokiem życia całą dawkę (powtarzaną po 4 tygodniach w przypadku pierwszej szczepionki przeciwko grypie), a dzieciom do 35. miesiąca życia zgodnie z rejestracją całą lub pół dawki (również powtarzaną po 4 tygodniach w przypadku pierwszorazowego szczepienia). Zaszczepienie dzieci jest szczególnie ważne, ponieważ to właśnie wśród nich występuje największa śmiertelność z powodu powikłań grypy (na całym świecie rocznie umiera 100 000 dzieci do 5. roku życia) [3].
Nie wolno szczepić osób chorych, z zaostrzeniem choroby przewlekłej (np. astmy) oraz takich, u których kiedyś wystąpił zespół Guillain-Barré. Jeżeli u dziecka kiedykolwiek objawiła się reakcja anafilaktyczna na dawkę szczepionki na grypę, szczepienie jest również przeciwwskazane. Natomiast jeżeli ktoś jest uczulony na białko jaja kurzego (jeden ze składników szczepionki), wtedy, po konsultacji z lekarzem, należy wybrać inaktywowaną postać szczepionki [4].
Żeby dany objaw zakwalifikować jako NOP, musi on pojawić się do 4 tygodni po podaniu szczepionki. Szczepionka na grypę jest tzw. szczepionką zabitą. Głównymi skutkami ubocznymi tej szczepionki są: zaczerwienienie, ból i obrzęk w miejscu wkłucia oraz reakcje ogólne: wzrost temperatury ciała, ból mięśni, stawów i głowy. Bardzo rzadko mogą wystąpić: pokrzywka na skórze, chwilowe obniżenie poziomu płytek krwi oraz powiększenie węzłów chłonnych. Należy pamiętać, że wszystkie takie objawy należy zgłosić do lekarza rodzinnego, który ma obowiązek przekazać te informacje do Powiatowej Stacji Sanitarnej [3,4].
Bibliografia:
[1] – Ogólnopolski Program Zwalczania Grypy
[2] – EU recommendations for 2018/2019 seasonal flu vaccine composition
[3] – http://mamapediatra.pl/2017/09/26/moje-wybory-szczepionkowe-cz-4-grypa/
[4] – szczepienia.info
Dodaj komentarz