Tor wyścigowy Monza to najlepsi kierowcy, najsłynniejsze marki samochodów, wyjątkowe wydarzenia sportowe. Znajduje się w parku królewskiej willi Monza niedaleko Mediolanu. Autodrom o długości 5,795 km składa się trzech torów. Jest trzecim najstarszym, wciąż używanym, torem wyścigowym na świecie i najstarszym torem w Europie. We wrześniu br. obchodzi jubileusz stulecia.
Rocznicę tę świętowano podczas 88. Grand Prix Włoch, które odbyły się w dniach 9−11 września br. Pierwsze Grand Prix rozegrane na torze miało miejsce 10 września 1922 roku. Za kierownicą Fiata 804 zasiadł wówczas Pietro Bordino.
Tor jest gospodarzem wyścigów Formuły 1, ale także wyścigu motocyklowych mistrzostw świata, które odbywały się w latach 1949−1971. Podczas wyścigów nie udało się wyeliminować nieszczęśliwych wypadków − najpoważniejszy miał miejsce w 1928 roku, kiedy to zginął kierowca, Emilio Materassi, a także 27 widzów. Nieustannie wprowadzane są modyfikacje toru mające na celu poprawę bezpieczeństwa. Najszybsza średnia szybkość okrążenia wyniosła 264,4 km/h. Możliwa prędkość docelowa to 360 km/h.
Wśród wielu uroczystości, które upamiętniały setną rocznicę powstania toru, była ceremonia przyznania nagrody dla marki Fiat, a Poczta Włoska wydała znaczek upamiętniający to zwycięstwo. Tegoroczny wyścig wygrał Holender Max Verstappen, a na drugim miejscu uplasował się Charles Leclerc. Z torem Monza związana była też kariera Roberta Kubicy, który stawał na podium w F1, zaś na tor powrócił w 2019 roku. W wydarzeniach rocznicowych uczestniczyło ponad 300 tys. osób. Cykl obchodów stulecia Autodromu Nazionale Monza uświetni w przyszłym roku koncert Bruce’a Springsteena.
Innym bardzo spektakularnym rajdem, który odbył się w tym roku po raz 40., był wyścig samochodów klasycznych, Mille Miglia 2022, na trasie z Brescii do Rzymu i z powrotem. Zgromadził aż 375 aut z całego świata.
W Brescii znajduje się Muzeum Mille Miglia, założone w 2004 roku, po odkryciu skrzynek dokumentacji i przedmiotów związanych z historycznym wyścigiem. Mieści się ono w zabytkowym dawnym klasztorze św. Eufemii della Fonta z 1008 roku. Jest bardzo klimatyczne, a większość eksponatów poświęcona jest wyścigom, które miały miejsce w latach 1927–1957. Można tu znaleźć wiele informacji, dokumentów, strojów z epoki i zabytkowych samochodów związanych z tymi historycznymi wyścigami. W tym czasie odbyły się 24 rajdy. Wyścigi miały długość tysiąca mil, 1600 km i należą do najbardziej popularnych i znanych wyścigów samochodowych w historii.
Co ciekawe, zawody nie odbywały na torach wyścigowych, tylko na drogach publicznych, i były bardzo niebezpieczne. Do powstania zawodów przyczynili się fani motoryzacji − Aymo Maggi i Franco Mazzotti, którzy ścigali się dla sportu na odcinku z Brescii do Mediolanu. Tak narodził się pomysł zawodów. Z pomocą przyszli im Renzo Castagneto i Giovanni Canestrini.
W 1926 roku przystąpiono do organizacji rajdu. W pierwszym wyścigu w 1927 roku uczestniczyło 77 samochodów. Rajd wygrał Giuseppi Morandi, pokonując trasę w czasie 21 godzin przy średniej prędkości 78 km/h. Dopiero w 1931 roku została przekroczona prędkość 100 km/h. Dokonał tego niemiecki kierowca Rudolf Caracciola, wygrywając wyścig Mercedesem Benz SSKL. Z roku na rok zawodnicy rozwijali coraz większą prędkość. Rekordzistą został duet Stirling Moss i Denis Jenkinson, którzy pokonali trasę Mercedesem Benz 300 SLR w 10 godzin 7 min. 48 sek., ze średnią prędkością 157,6 km/h.
Rajdy stawały się coraz bardziej niebezpieczne, kierowcy chcieli osiągać coraz większe prędkości, nie licząc się z konsekwencjami, co w 1957 roku doprowadziło do tragedii. Znany kierowca rajdowy, markiz Alfonso de Portago, hiszpański arystokrata i bratanek króla, znany z ryzykownej jazdy, stracił panowanie nad kierownicą, wypadł z drogi przy prędkości 240 km/h i zginął razem ze swoim pilotem. W samochodzie pękła opona, która uderzyła w tłum widzów, zabijając dziesięciu kibiców.
Po tej tragedii na wiele lat zakazano organizowania tego kultowego wydarzenia. Rajd wznowiono w 1977 roku i zorganizowano Mille Miglia Storica wyścig-paradę, na trasie Brescia−Rzym−Brescia, dla właścicieli sportowych samochodów historycznych wyprodukowanych przed 1957 rokiem. Zmieniła się też zasada, obecnie jest to rajd na regularność. Samochody osiągają punkty kontrolne w określonym czasie, co jest o wiele bezpieczniejsze niż w poprzednim wydaniu wyścigu, tak dla kierowców, jak i dla zabytkowych samochodów. Nie liczy się teraz szybkość, tylko precyzja osiągania celu w określanym czasie.
Wydarzenie odbywa się co roku − zaczyna się zgodnie z tradycją na Piazza della Vittoria. Nie są to tylko wyścigowe samochody z najwyższej półki, można też spotkać wiele popularnych modeli. Największą atrakcją w muzeum jest duża liczba zabytkowych samochodów, które do dzisiaj są używane przez właścicieli do pokonywania tras wyścigu. Najpiękniejszy wyścig cieszy się wielką popularnością wśród uczestników i co roku przyciąga rzesze kibiców.
Dodaj komentarz