Maciej Lew-Mirski – PeGaZ obrał kierunek kosmos

Powstanie CPSS to przede wszystkim szansa na dokonanie skoku technologicznego i pozyskanie kompetencji bardziej doświadczonych podmiotów, jeśli chodzi o projektowanie różnego rodzaju podsystemów wykorzystywanych do budowy platform satelitarnych – mówi Maciej Lew-Mirski, wiceprezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej SA.

Planują państwo utworzenie Centrów Projektowania Systemów Satelitarnych. Jakie były inspiracje do podjęcia tej decyzji?

– Obszar technologii kosmicznych i satelitarnych to stosunkowo nowa domena produktowa, którą postanowiliśmy utworzyć pod koniec 2015 r. Budowanie kompetencji w tym obszarze ma szczególne znaczenie z punktu widzenia unowocześnienia oferty produktowej PGZ. Technologie kosmiczne to również sposób na zachęcenie do pracy w polskiej zbrojeniówce młodych inżynierów, którzy poprzez realizację ambitnych, międzynarodowych projektów będą budować potencjał polskiego przemysłu zbrojeniowego w tak specyficznym obszarze. Zadeklarowana przez nas kilka miesięcy temu chęć utworzenia Centrum Projektowania Systemów Satelitarnych jest zatem wymiernym krokiem, który ma na celu ułatwić nam osiągnięcie zakładanego celu.

Czym ma być owo CPSS?

– Zgodnie z naszymi wstępnymi założeniami CPSS będzie nowoczesnym obiektem wyposażonym w sieć komputerów i urządzeń multimedialnych, umożliwiającym zespołowi ekspertów wspólne projektowanie systemów satelitarnych. Zgodnie z koncepcją działanie centrum polegać będzie na interaktywnej, równoległej pracy specjalistów reprezentujących różne dziedziny inżynieryjne, takie jak optoelektronika, mechanika czy informatyka, którzy za pomocą specjalistycznego oprogramowania będą mogli prezentować symulacje projektów i wspólnie wybierać optymalne rozwiązania. Do zadań CPSS należeć będzie centralizacja zarządzania projektami, wsparcie pracy zespołowej i zwiększenie efektywności projektów.

Co to oznacza dla polskiego przemysłu zbrojeniowego?

– Powstanie CPSS to przede wszystkim szansa na dokonanie skoku technologicznego i pozyskanie kompetencji bardziej doświadczonych podmiotów, jeśli chodzi o projektowanie różnego rodzaju podsystemów wykorzystywanych do budowy platform satelitarnych. Mówimy zatem o praktycznym narzędziu, dzięki któremu polscy inżynierowie będą mogli zdobywać wiedzę oraz budować swoje kompetencje w odniesieniu do projektowania poszczególnych podsystemów kosmicznych.

Czy powstanie tego systemu w jakikolwiek sposób przyczyni się do bezpieczeństwa Polski w przestrzeni kosmicznej?

– Utworzenie CPSS wzmocni potencjał Polskiej Grupy Zbrojeniowej szczególnie w obszarze innowacyjnych technologii. Powodzenie tego projektu w połączeniu z decyzjami MON, dotyczącymi zakupu satelity obserwacyjnego dla Sił Zbrojnych RP, w dłuższej – kilkunastoletniej – perspektywie czasowej powinno ułatwić zbudowanie suwerennych zdolności do projektowania własnych narodowych systemów satelitarnych.

Na jakich wzorach będzie budowany ten system? Czym polski CPSS będzie się różnił od tego typu centrów istniejących w innych krajach?

– Podobne centra istnieją w kilku innych krajach członkowskich ESA i są wykorzystywane w początkowych fazach misji kosmicznych, głównie w zakresie studiów wykonalności, projektowania, badania opłacalności planowanych misji i walidacji nowych technologii. Operatorzy CPSS podkreślają, że ich utworzenie pozwoliło na ograniczenie kosztów i czasu projektów, zwiększenie jakości produktów końcowych, zmniejszenie ryzyka niepowodzeń oraz stymulowanie innowacyjnych rozwiązań i współpracy ekspertów. Zamierzamy wykorzystać te wzorce, które sprawdziły się w innych krajach.

Kto zaangażuje się w prace nad powstaniem CPSS w Polsce? Gdzie będzie jego siedziba? Dużo mówiło się o Radomiu…

– Nie podjęliśmy jeszcze decyzji dotyczącej lokalizacji tego centrum. Jego utworzenie wymaga szczegółowych prac analitycznych. Bardzo istotna w tym względzie jest również decyzja Ministerstwa Obrony Narodowej w sprawie ewentualnego zakupu satelity obserwacyjnego dla Sił Zbrojnych RP. Aby działanie CPSS przyniosło zamierzone efekty, pożądane byłoby jego utworzenie we współpracy z tym partnerem, który dostarczy Polsce pierwszy system satelitarnej obserwacji Ziemi i zobowiąże się do przekazania naszemu krajowi określonych technologii. Powstanie CPSS podniesie efektywność tego transferu.

Jaka będzie rola Politechniki Warszawskiej w tym zakresie? Czy to jednorazowa współpraca z tą uczelnią? Przy jakich innych zleceniach państwo współpracują?

– Politechnika jest jednym z kluczowych partnerów Polskiej Grupy Zbrojeniowej. Porozumienie o współpracy w wielu obszarach, nie tylko w obszarze technologii kosmicznych i satelitarnych, podpisaliśmy już na początku 2016 r. Obecnie bardzo ściśle współpracujemy z ekspertami tej uczelni w odniesieniu do budowy polskich kompetencji w obszarze krytycznych technologii wykorzystywanych w rakietach krótkiego zasięgu. Mam tu na myśli przede wszystkim technologie układów wykonawczych sterowania rakiet.

Ostatnio powiedział pan, że „Polska Grupa Zbrojeniowa staje się naturalnym liderem w rozwoju technologii kosmicznych w Polsce”. Czy to oznacza, że na tej dziedzinie będą się państwo w przyszłości skupiać?

– Zdecydowanie obszar technologii kosmicznych i satelitarnych będzie jednym z ważniejszych w działalności PGZ, co oczywiście nie oznacza, że będzie dominujący. Gdy spojrzymy na światowe koncerny, takie jak Lockheed Martin, Boeing, Airbus, Leonardo czy Thales, każdy z nich jako jedną ze swoich gałęzi biznesowych posiada obszar technologii kosmicznych i satelitarnych. PGZ chce również podążać tą drogą. Mamy jednocześnie świadomość, że nie będzie to ona łatwa. Wymagać będzie od nas dużych inwestycji i nakładów. Do tego, aby budować własny potencjał w tym obszarze, potrzebna jest stabilność finansowania. Takie warunki jest w stanie zapewnić Polska Grupa Zbrojeniowa.

Rozmawiała Agnieszka Żądło

Fot. Polska Grupa Zbrojeniowa